Bennie Jolink en het dopplereffect.

Effen lopen met de hond, tussen de buujen deur. Een stuksken aover de Whemerweg, langs de hoge mais en onder de eikenbomen deur.

In de wiedte klinkt muziek en zee ik een paar fietsers um de bochte hen kommen. Ik mene de stemme van Bennie Jolink baoven de muziek uut te heuren. Paddy, de hond, blif inens staon kieken met rimpels op de kop. De oren spitsen kan 'e neet, want die hangt.

De fietsers bunt twee jungskes die van de grote schole in Zutphen naor huus onderweg bunt. De tasse veur op de fietse in zo'n kratje. Door kump ok de muziek uut. 

Zi'j passeert mi'j en ik kieke ze nao.

Wiediedie, wiediedie, wiediedie... heur ik. De tonen steeds laegerder wordend.

Kiek, en deurumme hol ik zo van onze Achterhook!