De gymnastiek
Ik zatte vrogger op de gymnastiek! Achter de schole in Epse stond een grote holten gymzale. A’j binnen kwam dan waren rechts de kleedkamers, de veursten veur de meisjes en de achtersten veur de jongens. Links was de deure naor de zale. ‘t Was in mien belaeving een grote hoge ruumte, met een holten vloere, en met dikke iezeren gaas bescharming veur de ramenIn de gymzale hing altied een amparte geure, een mengeling van holt, stof, zweet en gymschoenen. Ik kan ‘t mi’j zó weer veur de geest halen. Wi’j kwamen daor met onze schoolklasse veur de Lichamelijke Oefening (zo stond dat tenminste op ‘t rapport vermeld) van meester Wensink. Al was ‘e baeter bekend as Flippie. As ‘t goed weer was hadden wi’j kastiebal, op ‘t schoolveld. Daor stond Flippie, ik zee ‘t zo weer veur mi’j, met een beige reagenjas an en een blauw alpinopetjen op zien k.... heufd te wachten tut wi’j in de riege stonden en stille waren. Natuurlijk duurden dat altied een tiedjen, en dan reep ‘e altied: “Het gaat van je eigen tijd af!!!” Wat ons natuurlijk helemaole niks uutmaakten.
Ene keer in de waeke gingen wi’j naor de gymnastiekvereniging. In dezelfde zale. Dan gingen wi’j echt turnen. Onder leiding van Bennie Leerkes leerden w’j zwaaien an de ringen, of an de brugge met gelieke of ongelieke leggers, springen aover de bok of aover ‘t peerd. Hartstikke mooi.
Ene kere in ‘t jaor gingen wi’j trainen veur de uutvoering. Dan mos de hele vereniging op ‘t toneel van De Pessink laoten zene wat ze konden. In de waeke veur de uutvoering kregen wi’j allemaole een roodwit stoffen embleem met, en den mos op ‘t witte hemd ‘eneisterd worden. En de gymschoenen werden bi’j ons thuus deur opoe in ‘esmeerd met van dat witte grei. Dat ze d’r netjes uutzagen! Maor ‘t had een heel indringend geurtje, dat spul...
Ondertussen mossen wi’j ok nog ‘t verenigingslied uut de kop leren. Dat werd nao de opmars deur de hele vereniging ‘ezongen, onder begeleiding van pianist Daan Poelders uut Daeventer. “Komt makkers aangetreên....” ik zinge ‘t nog zo weg.
As wi’j ons optreden hadden ‘edaone konden wi’j veur in de zale gaon zitten, waor ze de banken uut de gymzale hadden neer ‘zet. Ik wete nog hoe ik vol ontzag naor baoven keek. Op ‘t podium vlak veur ons maakten de dames um beurten kunsten op de aevenwichtsbalk. Met hele grote witte blote bene!
